Mongolska osvajanja

Mongolska osvajanja predstavljaju niz invazija i ratova koji su se tokom 13. vijeka vodila na području Evroazije što je rezultiralo stvaranjem ogromnog Mongolskog carstva koje je do 1300. godine obuhvatalo velike dijelove Evroazije. Historičari Mongolska pustošenja smatraju kao jednom od najsmrtonosnijih epizoda u ljudskoj historiji.^[1][2] Osim toga, također se smatra da su ove invazije Mongola vjerovatno doprinjele širenju bubonske kuge po većem dijelu Azije i Evrope, pomažući u poticanju crne smrti koja je harala 14. vijekom odnijevši nekoliko desetina miliona ljudskih života. Mongolsko carstvo razvilo se tokom 13. vijeka nizom pobjedničkih kampanja vođenih širom Azije, dosegnuvši teritorije Istočne Evrope do 1240-ih. Nasuprot kasnijim pomorskim carstvima, poput Britanskog Carstva, Mongolsko carstvo je bilo izrazito kopnena sila,^[3] čijem su širenju u velikoj mjeri doprinjela mongolska konjica. Tako se većina osvajanja i pljačkanja Mongola odvijala tokom toplijih godišnjih doba, kada je bilo dovoljno ispaše za konjicu i stoku koja je pratila invazivne snage.^[4] Usponu Mongola prethodilo je 15 godina vlažnih i toplih vremenskih prilika u periodu od 1211. do 1225. godine što je omogućilo povoljnije uslove za uzgoj konja, što je uveliko pomoglo njihovoj ekspanziji.^[5]

Kako se mongolsko carstvo počelo raspadati od 1260. godine, sukobi između turko-mongolskih i istočnoevropskih država nastavljeni su u kasnijim vijekovima. Mongoli su nastavili vladati Kinom tokom 14. vijeka, za vrijeme dinastije Yuan, dok se mongolska vladavina u Perziji održala do 15. vijeka pod Timuridskim carstvom. U Indiji je kasnije Mogulsko carstvo preživjelo i opstalo do 19. vijeka.

1. ^ "What Was the Deadliest War in History?". WorldAtlas (jezik: engleski). Pristupljeno 2. 11. 2019.
2. ^ White, M. (2011). Atrocities: The 100 deadliest episodes in human history. WW Norton & Company. p270.
3. ^ Dugin, Alexander (2012). "1: Toward a Geopolitics of Russia's Future". Last War of the World-Island: The Geopolitics of Contemporary Russia. London: Arktos (objavljeno 2015). str. 4. ISBN 9781910524374. Historically, Russians did not immediately realize the significance of their location and only accepted the baton of tellurocracy after the Mongolian conquests of Ghengis Khan, whose empire was a model of tellurocracy.
4. ^ |Invaders|The New Yorker "Of necessity, the Mongols did most of their conquering and plundering during the warmer seasons, when there was sufficient grass for their herds. [...] Fuelled by grass, the Mongol empire could be described as solar-powered; it was an empire of the land. Later empires, such as the British, moved by ship and were wind-powered, empires of the sea. The American empire, if it is an empire, runs on oil and is an empire of the air.
5. ^ Neil Pederson; et al. (2014). "Pluvials, droughts, the Mongol Empire, and modern Mongolia". Proceedings of the National Academy of Sciences. 111: 4375–9. Eksplicitna upotreba et al. u: |last1= (pomoć)